به نقل از «ایران اکونومیست»

5 ادعای نفتی برجامیون که غلط از آب درآمد

تاریخ انتشار: ۳ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۱۴۸۴۲

برخلاف ادعای برجامیون، افزایش صادرات نفت ایران در دولت سیزدهم ناشی از لطف آمریکا نیست بلکه بایدن از ژوئن سال قبل تحریم‌هایی را به صورت ماهانه علیه شبکه فروش نفت ایران اعمال می‌کند و سیاست مصادره نفتکش‌های ایران را اجرایی کرده است.

به گزارش ایران اکونومیست، به طور کلی در مواجهه با تحریم دو راهبرد وجود دارد: 1- مذاکره و امتیازدهی به آمریکا برای رفع تحریم 2- بی‌اثر کردن تحریم با دیپلماسی اقتصادی.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جدال این دو تفکر در یک دهه گذشته در فضای رسانه‌ای کشور به اوج خود رسیده و هر یک دو گروه روایت‌های مختلفی را درباره صحت ادعاهای خود در موضوعات مختلف از جمله صادرات نفت ایران مطرح می‌کنند.

در این گزارش قصد داریم با استناد به آمار موسسه کپلر (تصویر 1)، به بررسی 5 ادعای طرفداران برجام در موضوع صادرات نفت ایران بپردازیم (اعداد میان‌تیترها مرتبط با اعداد داخل پیکان در تصویر است).

تصویر 1

1- افت عجیب صادرات نفت ایران به دلیل برجام بود نه کرونا

قبل از امضای برجام، صادرات نفت ایران روزانه یک میلیون بشکه در روز بود اما بعد از خروج آمریکا از برجام، رقم صادرات به یک میلیون بشکه سابق برنگشت بلکه به حدود 100 الی 200 هزار بشکه در روز رسید. برجامیون معتقدند که تقریبا صفر شدن صادرات نفت ایران بعد از خروج آمریکا از برجام به دلیل شیوع کرونا بود، نه نقش برجام در لو رفتن زیرساخت دور زدن تحریم‌ها؛ درحالیکه طبق نمودار، افت فروش نفت قبل از شیوع کرونا رقم خورد و اتفاقا بعد از کرونا صادرات ایران افزایشی شد.

2- افزایش صادرات نفت از دوره ترامپ آغاز شد

برجامیون ادعا می‌کنند که جهش فروش نفت ایران به دلیل روی کار آمدن بایدن و تغییر سیاست دولت وی نسبت به ایران است درحالیکه طبق نمودار، این روند صعودی از دوره ترامپ آغاز شده و میزان صادرات نفت ایران در ماه‌های پایانی دولت ترامپ از 250 به 500 هزار بشکه در روز رسیده بود. در نتیجه تحریم‌های نفتی خارج از اراده آمریکا تضعیف شده است نه اینکه دولت بایدن قصدی در شل کردن تحریم داشته باشند.

3- صادرات نفت ایران در دولت سیزدهم بیش از دو برابر شد

برجامیون ادعا می‌کنند که رسیدن درآمد نفتی ایران در دولت سیزدهم به درآمد نفتی کشور در سال اول اجرای برجام صرفا به دلیل افزایش قیمت جهانی نفت است درحالیکه طبق نمودار، رقم صادرات نفت در دولت فعلی از حدود 0.6 به 1.6 میلیون بشکه جهش یافته است و اگر افزایش صادرات نفت رخ نمی‌داد درآمد نفتی ایران کمتر از نصف سال اول اجرای برجام بود.

4- روسیه بازار نفت ایران را تصاحب نکرد

برجامیون ادعا می‌کنند بعد از جنگ اوکراین، روسیه بازار نفت ایران در چین را تصاحب کرده است درحالیکه طبق نمودار، صادرات نفت ایران از موعد آغاز جنگ روسیه نه تنها کاهش نیافته بلکه بیشتر نیز شده و روند افزایشی در سال 2023 همچنان ادامه دارد. برخی نوسانات کاهشی و افزایشی رقم فروش نفت ایران نیز تحت تاثیر کاهش و افزایش تقاضای چین بوده است که اتفاقی طبیعی در بازار است.

5- بایدن خواست و نتوانست مانع بی‌اثرسازی تحریم نفتی شود

برخلاف ادعای برجامیون، دولت بایدن از ژوئن سال قبل تحریم‌های ماهانه دقیقی را بر شبکه فروش نفت ایران اعمال کرده که اخبار آن ماهانه در رسانه‌ها منتشر می‌شود. همچنین دولت آمریکا به صورت همزمان با مصادره نفتکش‌های ایران که اخبار آن در رسانه‌ها موجود است، تلاش می‌کند جلوی افزایش صادرات را بگیرد ولی موفق نشده است. پس نه اینکه بایدن نخواست بلکه نتوانست، جلوی صادرات نفت ایران را بگیرد.

پایان پیام/

منبع: خبرگزاری فارس

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: صادرات نفت ایران فروش نفت ایران افزایش صادرات نفت ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۱۴۸۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سیاست‌گذاری هوشمندانه حوزه انرژی، توسعه درآمدهای ارزی کشور در شرایط تحریم را میسر کرد

به گزارش تابناک اقتصادی؛ کشور‌های نفت و گازخیز عمدتاً به درآمد‌های حاصل از فروش این منابع وابسته هستند. ما هم از این قاعده استثنا نیستیم. دشمن با توجه به این موضوع، از این امر به عنوان یک پاشنه آشیل استفاده کرد و به تحریم صنایع نفت و گاز کشورمان مبادرت کرد.

دولت سیزدهم به اعمال سیاست‌هایی در راستای خنثی سازی تحریم‌ها پرداخت. طرح‌هایی مانند اتکا به خود، استفاده از ظرفیت دانش بنیانی کشور، صدور خدمات فنی و مهندسی به دیگر کشورها، سهامداری در پالایشگاه‌های فراسرزمینی و عرضه نفت به مینی ریفاینری‌ها در شرق آسیا مدنظر قرار گرفت.

توسعه زنجیره ارزش محصولات نیز از جمله راهکار‌هایی بود که با جدیت دنبال شد. مجلس نیز به ریل گذاری قانونی برای خنثی سازی تحریم‌ها پرداخت. در شرایطی که دسترسی کشور به اقلام راهبردی در صنایع نفت و گاز مسدود شده بود، قانون ترک تشریفات مناقصه و جهش تولید دانش بنیان به کمک آمد.

با اجرای قوانینی که در بالا به آن‌ها اشاره شد، وزارت نفت بیشترین استفاده را از دستاورد‌های دانش بنیانی داشت و تولید نفت و گاز کشور ادامه یافت. در زمینه فروش نیز سیاست‌هایی مانند فروش نفت به پالایشگاه‌های فراسرزمینی و مینی پالایشگاه‌ها در دستور کار قرار گرفت.

برای دسترسی به وجوه مربوط به نفت و گاز نیز از روش‌هایی مانند تهاتر و استفاده از ارز‌هایی غیر از دلار بهره بردیم. در نهایت این سیاست‌ها ما را به فروش نفت و گاز در شرایط تحریم رساند.

نظرات محمدطاهر رحیمی، سیاست پژوه اقتصاد کلان کشور را در ادامه می‌خوانید. رحیمی با اشاره به این موضوع که بر اساس آمار سازمان گمرک کشور طی سال ۱۴۰۲ توانستیم حدود ۳۶ میلیارد دلار درآمد حاصل از صادرات نفت داشته باشیم، تصریح کرد: با در نظر گرفتن این موضوع که در حال فروش نفت با تخفیف هستیم و قیمت نفت بین ۷۰ تا ۷۳ دلار است، روزانه قریب به ۱ میلیون و ۳۵۰ هزار بشکه نفت فروخته ایم. صادرات نفت تا این حد قطعاً موفقیت ویژه‌ای برای دولت سیزدهم و وزارت نفت در شرایط تحریمی محسوب می‌شود.  

وی ادامه داد: این موضوع جای تأمل و تحسین دولت دارد که با چه استراتژی‌هایی توانستیم به این میزان فروش نفت داشته باشیم. اولین سیاست درستی که دولت در راستای افزایش فروش نفت کشور به اجرا گذاشت، تلاش در راستای کاهش تکثر فروشندگان نفت بود.

سیاست پژوه اقتصاد کلان کشور توضیح داد: اقدام دولت در کاهش تکثر فروشندگان و ایجاد نوعی تمرکز مدیریت صادرات نفت کشور مثبت ارزیابی می‌شود. این اقدام اثرات مثبتی دارد که تأثیرگذاری آن را در موفقیت کشور در فروش نفت دیدیم.

رحیمی گفت: دومین اقدام مثبتی که دولت انجام داد این بود که حداقل بخشی از صادرات نفت کشور در قالب صادرات نفت به پالایشگاه‌های کشور‌های دیگر انجام شد. عملاً طرح پالایشگاه‌های فراسرزمینی برای کشور در دستور کار قرار گرفت که اقدام مثبتی به شمار می‌رود.

وی ادامه داد: در طرح مورد بحث، به جای اینکه صادرات نفت را به طور مستقیم به دیگر کشور‌ها داشته باشیم، نفت به پالایشگاه‌های نیمه کاره یا از کار افتاده کشور‌های دیگر تحویل داده شد. این پالایشگاه‌ها با کمک فنی ایران راه اندازی شدند و توانستند به پالایش نفت بپردازند و فرآورده تولید کنند. از این طریق، عواید ارزی بیشتری نصیب کشورمان شد.

سیاست پژوه اقتصاد کلان کشور توضیح داد: اقدام مثبت سوم که دولت به اجرا گذاشت، باز کردن حساب ویژه روی کشور چین بود. این کشور امکان خنثی سازی تحریم‌ها را به واسطه نظام پولی و مالی اش می‌تواند برایمان فراهم کند. چین از موضوع صادرات نفت ایران به این کشور به لحاظ سیاسی و راهبردی سود می‌برد. زیرا پکن از نفت روسیه بی نیاز می‌شود و این موضوع برای چین اهمیت زیادی دارد.

رحیمی گفت: ما تلاش کردیم با تکیه بر سه اقدام مهم در جهت تنوع بخشیدن به مقاصد صادراتی، پالایشگاه‌های کوچک مقیاس و همچنین تمرکز بر بازار شرق آسیا و نظامات جدید تسویه مالی با چین بوده است که از فرصت به دست آمده استفاده کردیم و به صادرات نفت خود به مشتریان جدید پرداختیم. این سیاست گذاری‌های هوشمندانه دولت فروش نفت در شرایط تحریم را میسر کرد.